غیرت ثابت شده

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - دنیا حیدری: برایش کف می زنند و هورا می کشند. چرا که نه.هورا کشیدن و کف زدن هم دارد. دست رد زده به سینه اجنبی و حاضر نشده خاک کشورش را به مشتی دلار بفروشد. کم کاری نیست. چشم پوشی کردن از پیشنهادهای وسوسه انگیز و امکانات عالی که می تواند گامی بلند باشد در مسیر موفقیت کم کاری نیست.
صد البته که غیرتش مثال زدنی است. اما نه فقط امروزی که پیشنهاد آذربایجان یا هر کشور دیگری را رد می کند و تاکید که تنها برای کشور عزیزش ایران تلاش می کند و چله کمان را می کشد. او پیشتر هم بارها این غیرت مثال زدنی را به رخ کشیده . آن هم با تلاش فراوان و با پشت سرگذاشتن سختی های بسیاری که هر گوشی تاب شنیدن ندارد.
امروز به پایش ایستاده و برایش کف می زنیم. برای همان زهرا نعمتی که سالهاست با سخت ترین شرایط دارد تمرین می کند. چه برای المپیک و چه پارالمپیک. این تازه قهرمان است و به واسطه مدالها و افتخاراتی که آورده اوضاعی به مراتب بهتر دارد. اما نه آنقدر بهتر که وقتی به واسطه بی مبالاتی ها از ایستادن بر صف مسابقه ای که سال ها برایش تلاش کرده جا می ماند خود را مقصر جلوه ندهد برای کم کردن تنش ها. این تازه قهرمان است و مدال آور و شناخته شده و اوضاعی بهتر دارد. اما نه آنقدر که دغدغه ای از برگزاری تمرینات و اردوها نداشته باشد و با فراغ بال چله کمان را بکشد برای شکافتن فرق آسمان و به احتزاز درآوردن پرچم پرافتخار کشورش بر فراز دنیا.
زهرا نعمتی، پیش از این هم بارها و بارها غیرت زن ایرانی را به تصویر کشیده بود. چه آن زمان که با خوش رنگ ترین مدال بر سکوهای جهانی ایستاده بود و چه زمانی که با همتی مثال زدنی در صف المپیکی ها برای مبارزه ایستاده بود و نترسیده بود از جنگیدن باآنهایی که ازلحاظ جسمی تفاوت های بسیار داشتند با او.بی آنکه لب باز کند به گله از اوضاعی که با آن دست و پنجه نرم می کند برای کسب تک تک این مدال ها و عنوان ها و موفقیت ها! شاید چون به چشم دیده که گله کردن نه فقط باری از دوش او اطرافیانش برنمی دارد که شرایط را برای خود و دیگران به مراتب سخت تر می کند. شاید چون به عینه دیده که قهرمان مدال آور را پای پله برقی های فرودگاه متوقف می کنند و بی توجه به مدال هایی که با خود به ارمغان آورده توبیخ کرده وبرایش خط و نشان می کشند تا مرتبه آخری باشد که لب باز می کند به گله و شکایت.
تصمیم جسورانه نعمتی امروز چنان به وجدمان آورده که سیر نمی شویم از هورا کشیدن برایش اما این جسارت منحصربه فرد صرفا از آن بانوی پاراالمپیکی تیروکمان ایران نیست و در تک تک زنان این سرزمین می توان دید. جسارتی مثال زدنی که بارها دنیا را به حیرت وا داشته اما صد افسوس که ما خود جز هرازگاهی نگاهی به آن نمی اندازیم! شاید چون عادت کردیم به چشم بستن بر واقعیت و غرق شدن در شعارهایی زیبایی که هرگز جامعه عمل به آن پوشانده نمی شود.
درست در روزهایی که همه نگاهها به زهرا نعمتی است و تصمیم غرور آفرینش، ناخودآگاه درد دل ها و مشکلات و سختی های بانوان ورزشکار ایران بر ذهنمان نقش می بندد و به یاد می آوریم که ورزش بانوان ایران چه بسیار زهرا نعمتی هایی را سوخت داده و نادیده گرفته و با بی توجهی از کنار آنها گذشته. راه دوری لازم نیست برویم. احتیاجی به خانه تکانی اساسی حافظه نیست. کافی است گردگیری کوچکی داشته باشیم تا به خاطر بیاوریم همین ما که امروز با افتخار از غیرتمندی زهرا نعمتی شیوا و قرا سخنرانی می کنیم، چه ساده را را بر موفقیت امثال او بستیم و از کنارشان به سادگی هرچه تمام تر عبور کردیم.
نه، نمی خواهیم به بیراهه برویم و شادی این غیرتمندی را به کام خود تلخ کنیم ، نه. اما امروز، درست همین امروز که سرمستیم از تصمیم قاطع بانویی ایرانی وقت ورق زدن پرونده های کنه و خاک خورده قدیمی است که اگر وقت دیگر باشد، می شود بهانه و توجیه ناکامی ها . اما امروز که پیروزمندانه از یک نبرد نابرابر بیرون آمده ایم وقت گفتن است و وقت یادآورهای تلخ.
در واقع پاسخ منفی بانوی پارالمپیکی تیرو کمان ایران به پیشنهاد دیگر کشورها برای حضور در تیم ملی آنها می تواند تلنگری باشد به آنها که سالهاست به وظایف خود در قبال نعمتی ها آنطور که باید و شاید عمل نکرده و شرایط را برای موفقیت آنها سخت و سخت تر کردند. زهرا نعمتی هورا کشیدن و ستودن هم دارد. اما نه فقط چون تاکید دارد که تنها برای کشورش ایران مسابقه می دهد. بلکه از آن جهت که مثل همیشه تمام سختی ها را به جان خریده و حاضر به پا پس کشیدن نشده که یک بار دیگر نگاهها را به سمت بانوی ایرانی جلب کرد. بانویی که سالیان سال است که در اوج سختی ها و ناملایمات با تمام وجود برای اثبات خود جنگیده و صد البته که موفق هم بوده اما حالا زمان آن رسیده که در این نبرد سهمگین جدی تر از قبل حمایت شود. خیلی جدی تر
انتهای پیام/*