تربیت اقتصادی فرزندان، وظیفه‌ی مادران انقلابی/ امروز جهاد اقتصادی، وظیفه‌ای همگانی است

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - زهرا باقری؛ در آستانه یکی از شکوهمندترین حرکت‌های مردمی و خودجوش قرار داریم، حرکتی که هرچند یک دهه از آن می‌گذرد اما همچنان عظمت آن چندان شناخته شده نیست و تمام نکات گرانقدر آن مکشوف نشده‌است، حماسه‌ی مردم ولایت‌مدار در سراسر کشور به سال 1388 در روز 9 دی.
یکی از نکاتی که آن حماسه‌ی پرشکوه به همگان آموخت، تأثیر حضور مردم در صحنه بود و شاید آن روزِ با شکوه و کم نظیر که مردم به طور خودجوش به خیابان‌ها آمدند و بار دیگر تجدید عهد خود را با امام راحل(ره) و انقلاب اسلامی اعلام کردند و فاصله‌ی خود را با اغتشاش‌گران مشخص کردند، به ذهن کمتر کسی خطور می‌کرد که به زودی در جنگ تمام عیاری که دشمن به طور نامحسوس در حال طرح‌ریزی آن بود و سناریوهای آن در حال نوشته شدن بود، باید ثابت قدم‌تر، استوارتر و به مدت بیشتری برای سربلندی ایران اسلامی و عزت تنها کشور شیعه در جهان، به عرصه بیایند.
جنگی که رهبر معظم انقلاب، بارها در خصوص آن هشدار داده‌بودند و شعارهای هر ساله‌ی ایشان پس از 1386 که به نام اتحادملی، انسجام اسلامی، نام‌گذاری شد، در مورد آن بود.
از سال 1387، با نام‌گذاری سال «نوآوری و شکوفایی»، سعی بر این بود که توجه‌ها به سمت این جنگ نابرابر اقتصادی جلب شود و توان و قدرت در خدمت مبارزه در این جبهه جمع شود و در سال 1390، شعار سال به نام «جهاد اقتصادی» نام‌گذاری شد تا این نکته قابل توجه را به مردم و مسئولین گوشزد کند که این جنگ نیازمند حرکت همه جانبه و همدلی دولت و مردم است به طوری‌که نام‌گذاری‌ها وجهه‌ی صرفاً مردمی یا صرفاً دولتی ندارد و هر دو را در بر می‌گیرد و هر کسی در هر عرصه‌ای می‌تواند با این شعارها وظیفه‌ی خود را تشخیص دهد و بر مبنای آن اقدام کند.
با وجودی که اکنون مردم متوجه این جنگ شده‌اند و هر کسی به هر نحوی مکلف است که در این رویارویی نابرابر گام به جلو بگذارد و برای رشد اقتصادی کشور فعالیت کند، هنوز هم هستند کسانی که تنها، توقع فعالیت از دولت را دارند، هرچند که نمی‌توان از تأثیر حمایت دولت از کارآفرینان و صنعتگران و تولید ملی، چشم پوشید، اما داشتن روحیه‌ی جهادی با چنین توقعی سازگار نیست.
در خصوص خاستگاه دینی کلمه جهاد باید گفت که جهاد، یک عبادت است که عنصر اصلی آن، مانند هر عبادت دیگری، نیت است، نیت و قصد تلاش انسان برای کسب رضایت خداوند متعال و کلمه‌ی جهاد در باورهای دینی و اعتقادی ما، واژه‌ای ناب است که در مورد به کارگیری همه‌ی توانایی‌ها در راه خدا و در مقابل دشمن حکایت می‌کند. فعالیت جهادی، در دل خود، ایثارگری، فداکاری و انجام کار برای رضای خدا را به همراه دارد و در کنار آن، کوشش مستمر در مسیر رسیدن به اهداف را در بر می‌گیرد، با این تفاسیر در جهاد اقتصادی، ‌باید فعالیت‌های اقتصادی به همراه مراعات اخلاقی و عدالت صورت گیرد.
این حرکت جهادی برای تحمل فشارهای ناشی از تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی و پیروز شدن بر مشکلات اقتصادی موجود در جهت حرکت به سمت پیشرفت است و تولید ملی در کنار حمایت از کالای ایرانی، از جمله مؤلفه‌های پیروزی در این جنگ است که زنان به عنوان مدیران خانه و مؤثرترین فرد در تربیت آینده‌سازان کشور و مشوقان و مشاوران خوب برای مردان نقش بسیار مهمی را بر عهده دارند.
یکی از مشکلاتی که جامعه ما با آن درگیر است، عدم توانایی و تخصص جوانان برای جذب شدن به بازار کار است، متاسفانه پس از گذراندن دوران تحصیل به ویژه در رشته های علوم انسانی، به جای ورود به بازار کار، تازه باید به دنبال کسب مهارتی غیر از رشته‌ی تحصیلی خود باشد و برخی از آن‌ها نیز به بهانه‌ی اینکه رنج تحصیل را کشیده‌اند تا شغلی متناسب با آن و در مراکز دولتی پیدا کنند، دل به کار غیرمرتبط نمی‌دهند، از سوی دیگر، برخی نیز به جهت عدم تربیت اقتصادی صحیح، به طور کلی به فکر یافتن شغل با ثبات نیستند و پس از گذشت دوران طلایی جوانی و دانشجویی بدون کسب مهارت‌های شغلی، هنوز هم به فکر یافتن شغل و کسب درآمد نیفتاده‌اند.
به نظر می‌رسد ریشه این تفکرات در عدم تربیت درست اقتصادی این افراد است که نتوانسته‌اند آینده‌ی شغلی درستی برای خود تصور کنند و در جهت آن حرکت کنند، جهاد مادران در این جنگ اقتصادی از همین نقطه آغاز می‌شود، یعنی تشویق و ترسیم آینده‌ی شغلی و زمینه سازی ورود جوانان به بازار کار.
از سوی دیگر مادران جوان باید بر روی تربیت اقتصادی فرزندان از همان دوران کودکی کار کنند، این نوع تربیت یکی از وظایفی است که لازم است مادران در این جهاد بر عهده بگیرند و جالب است که بدانید در کشورهای پیشرفته، به تازگی در کنار آموزش مهارت‌های اولیه و ضروری، برنامه‌های تربیت اقتصادی را به سیستم آموزشی وارد می‌کنند و چه خوب است که والدین ایرانی از همین امروز به فکر تربیت اقتصادی کودکانشان باشند و این مهم برآورده نمی‌شود، مگر با داشتن تدبیر اقتصادی خود والدین به عنوان الگو برای فرزندانشان.
انتهای پیام/*