پای حرف مردم| چون و چرای آموزش مجازی و آنلاین به دانش آموزان؛ از «روبیکا» تا «شاد»

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - از زمانی که ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرد تمام مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل و دانش آموزان و دانشجویان خانه نشین شدند، از همان زمان زمزمه تدریس در فضای مجازی و آموزش آنلاین به دانش آموزان مطرح شد و هر مدرسه‌ای با توجه به امکانات و توانایی خود اقدام به آموزش و ادامه تدریس کرد.
از آن‌جایی که به خاطر شرایط حاضر امکان حضور دانش آموزان در مدارس وجود ندارد آموزش مجازی و آنلاین به یک ضرورت تبدیل شده است. معلم، مدیر و تمام کادر مدرسه دست به کار شدند و آموزش‌های لازم را به دانش آموزان و خانواده‌ها ارائه می‌دهند تا عقب ماندگی در درس ایجاد نشده و سال تحصیلی را با موفقیت به پایان برسانند.
آموزش غیر حضوری و آنلاین نیز کاستی‌ها و مزایا و معایبی دارد که معلمان و خانواده‌ها آن‌ها را مطرح کرده و در صدد رفع آن هستند، به همین دلیل نظرات برخی خانواده‌ها و فرهنگیان درگیر در این زمینه را جویا شدیم و از آنها خواستیم تا مزایا و معایب تدریس آنلاین و آموزش مجازی را مطرح کنند. در این گزارش اشاره‌ای نیز به شبکه رسمی شاد شده است که به تازگی فعالیت خود را آغاز کرده است و آموزش و پرورش تاکید زیادی بر آن دارد اما باید دید که در دراز مدت و برای تمام دانش آموزان چه شهری و چه روستایی و عشایری قابل اجرا است؟
همکاری خانواده‌ها با مدارس شرط مهمی برای پیشرفت در کار تدریس است
یکی از معلمان دوره ابتدایی اصفهان در مورد آموزش مجازی گفت: مسلما آموزش در مدرسه و به صورت مستقیم به دانش آموز بسیار بهتر و با بازدهی بالاتری همراه است، اما شرایطی که در کشور حاکم شده و مجبور به ماندن در خانه هستیم باید از آموزش‌های مجازی استفاده کنیم، شاید برخی از ما تصور می‌کردیم که کار سختی است چون نخستین مرتبه‌ای است که در زمان طولانی باید از این شیوه استفاده کنیم. اما وقتی که کار را شروع کردیم و آموزش‌ها را به صورت مجازی در اختیار خانواده‌ها قرار دادیم متوجه شدیم که می‌توان کار را پیش برد.
وی ادامه داد: همکاری خانواده‌ها در این زمینه بسیار مهم است، اگر خانواده‌ای دانش آموز خود را همراهی نکند تلاش ما هم فایده‌ای نخواهد داشت، اما تا کنون همکاری اکثر خانواده‌ها خوب بوده است. ما تدریس‌ها را از روز یا روزهای قبل آماده می‌کنیم و در روز مقرر در اختیار دانش آموزان قرار می‌دهیم و مشکل خاصی در این زمینه نداریم.
زمان زیادی صرف جمع آوری مطالب و تدریس می‌شود؛ خانواده‌ها همکاری کنند
یکی دیگر از معلمان گفت: ‌برای ما زمان بندی در نظر گرفته‌اند، از ساعت 9 تا 12 صبح تدریس آنلاین برگزار می‌کنیم، با دانش آموزان رابطه مستقیم داریم، پرسش و پاسخ مطرح می‌شود، درس‌های جدید ارائه می‌شود و از دانش آموزان خواسته می‌شود که تکالیف مربوطه را انجام دهند، تا کنون کار خیلی خوب پیش رفته است اما مشکلی که وجود دارد این است که زمان زیادی از وقت معلم را می‌گیرد، آماده کردن مطالب درسی به صورت فیلم، صوت و عکس، چک کردن تکالیف تمام دانش آموزان، رسیدگی به درس آنها، پرسش و پاسخ و خیلی کارهای دیگر، به طوری که نه فقط صبح تا ظهر بلکه عصر و شب هم درگیر این کار می‌شویم.
وی افزود: خانواده‌ها با فرزندان خود همراهی می‌کنند اما متاسفانه عده کمی هم هستند که نه شاغلند و نه مشکلی دارند اما به هر دلیلی همراه نیستند و این برای خودشان و ما مشکل ساز می‌شود. امیدوارم این شرایط به زودی برطرف شود و مشکلات مدرسه و دانش آموزان نیز به پایان برسد.
مسئولان آموزش و پرورش برای روحیه دانش آموزان چاره‌ای بیندیشند
مادر دو دانش آموز ابتدایی در مورد تدریس آنلاین و آموزش‌های مجازی مدارس گفت: من دو دختر دبستانی دارم که همزمان باید هر دو آنلاین باشند، درس بخوانند، پاسخگو و آماده باشند، مشکلی در این زمینه نداریم، آموزش‌ها خوب و به موقع ارائه می‌شود، همکاری معلم با دانش آموزان خیلی خوب است و بچه‌ها دروس را یاد می‌گیرند.
وی ادامه داد: ما در این مورد مشکلی نداریم، مشکلی که وجود دارد روحیه فرزندان‌مان است که مدت زیادی است خانه نشین هستند، دلتنگ مدرسه و دوستانشان هستند، فضای خانه محدود است و آنها را کلافه کرده است، من از مسئولان آموزش و پرورش می‌خواهم که برای روحیه دانش آموزان نیز چاره اندیشی کنند تا از این نظر آسیب نبینند.
یکی دیگر از مادران گفت: متاسفانه بعضی از معلم‌ها خیلی دیر اقدام به تدریس و آموزش کردند، من از همان زمانی که مدارس تعطیل شد از خیلی خانواده‌ها می‌شنیدم که بچه‌هایشان در حال آموزش از طریق فضای مجازی هستند اما در مدرسه فرزند من خبری نبود تا همین اواخر و ما حالا با حجم زیادی از دروس مواجه هستیم و برای بچه‌ها خیلی سنگین است. ای کاش همه مدارس هماهنگ بودند و برای همه این طرح اجباری بود. عقب ماندن معلم به دانش آموزان خیلی آسیب می‌رساند.
به داد دانش آموزان روستایی و عشایری برسید
احمدی مادر یک دانش آموز دیگر نیز گفت: به شخصه مشکل خاصی با مدرسه و آموزش آنلاین نداریم اما مسئولان آموزش و پرورش بیشتر باید به روستاها و عشایر برسند، آنها با مشکلات زیادی مواجه هستند، فضای مجازی و آموزش آنلاین برای آنها چاره ساز نیست. وگرنه در مدارس ما حتی مدیر مدرسه به تنهایی می‌تواند کادر خود را مدیریت کند و به دانش آموزان آموزش‌های لازم را بدهند.
وی ادامه داد: چندین بار از رسانه‌ها و فضای مجازی مشکلات دانش آموزان روستایی و عشایری را دیده‌ایم، آنها مشکل اینترنت و حتی تلفن همراه دارد، با وجود چنین مشکلاتی چگونه می‌توانند به درس خواندن ادامه دهند. برای آنها این شیوه‌ها پاسخگو نیست. آموزش‌ها برای ما که امکانات لازم را داریم رضایت بخش است و مشکلی نداریم.
شبکه اجتماعی شاد و مشکلات پیش رو؛ آیا این شبکه موفق عمل می‌کند؟
مادر دو دانش آموز دیگر به شبکه اجتماعی شاد اشاره کرد و گفت: هر بار چیزی می‌گویند، مدتی در واتساپ باید فعال می‌بودیم، بعد به روبیکا نقل مکان کردیم و حالا هم شبکه شاد را اضافه کرده‌اند، ما سردرگم شده‌ایم، چرا از همان ابتدا یک شبکه اجتماعی برای همه معرفی نمی‌کنند. شاید فکر کنید کاری ندارد اما هر بار که چیز جدیدی می‌آید اول استرس با خود به همراه دارد، نصب کردن، فعال کردن و فعال شدن، موقع نصب همین شبکه شاد هم مشکلاتی پیش آمد که تا درست شد ما را بسیار آشفته کرد. مدام باید پرس و جو می‌کردیم تا بفهمیم مشکل چه بوده و چطور باید برطرفش کرد.
یکی از معلمان هم در این زمینه گفت: به ما نیز دستور دادند که در این شبکه عضو شده و فعال شویم، ما هم پس از احراز هویت در این شبکه عضو شدیم و باید فعالیت کنیم، بعضی از دانش آموزان با احراز هویت مشکل داشتند که مشکل آنها در حال برطرف شدن است. هنوز نمی‌توانیم در مورد بازدهی آن نظر بدهیم اما فکر نمی‌کنم مشکلی پیش بیاید، همانطور که در روبیکا مشکل خاصی نداشتیم.
وی افزود: به هرحال این مشکل در کشور وجود دارد و باید سعی کنیم تدریس و آموزش‌ها را به بهترین نحو ادامه دهیم، فرقی نمی‌کند در کدام شبکه اجتماعی فعال باشیم ما وظیفه خودمان را انجام می‌دهیم و تمام تلاشمان را می‌کنیم که دانش آموزان کمبودی نداشته باشند.
با وجود اینکه آموزش و تدریس مجازی و آنلاین از روزهایی ابتدایی شیوع کرونا در کشور آغاز و در حال انجام است اما هنوز هم مشکلاتی برای برخی خانواده‌ها و مدارس وجود دارد که باید برایش چاره‌ای اندیشید؛ این مشکلات در مناطق کم برخوردار و روستاها و عشایر بیشتر به چشم می‌خورد و لازم است تا کارشناسان این افراد را در اولویت برطرف ساختن مشکلات آموزشی قرار دهند. اینکه آموزش‌ها از طریق کدام شبکه اجتماعی دنبال شود شاید اصلی ترین مشکل آموزشی مدارس و دانش آموزان نباشد، اما نوع آموزش، مشکلات اینترنت و رسیدگی به مناطق محروم و کم برخوردار و مشکلاتی از این قبیل در اولویت رسیدگی قرار دارد.
بر کسی پوشیده نیست که سلامتی فرزندان و خانواده‌های آنها از هر چیزی مهم‌تر است بنابراین لازم است که مسئولان آموزش و پرورش، مسئولان مدارس و خانواده‌ها در کنار هم قرار گیرند و همکاری لازم را با یکدیگر داشته باشند تا این دوران نیز با کمترین آسیب به پایان برسد.
تسنیم
انتهای پیام/164/ی