به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - از گلستان: در کنار جاده قدیم گرگان- کردکوی واقع شده است. در تاریخ طبری نام این امامزاده «روشنوا» آمده و به نوشته شماری، این مقبره متعلق به عبدالله نامی است که نسبش به امام هفتم می‌رسد. بنای امامزاده یادگار معماری قرن ۹ هجری قمری و در میان باغی واقع شده است. مردم روستای اطراف از آن به‌عنوان قبرستان عمومی استفاده می‌کنند.
بنای امامزاده به‌صورت برجی بلند و چندوجهی شامل رواق و حَرَم چهارگوش و گنبد ساقه‌دار مدوّر است که پایین‌تر از گنبد مدوّر بام سفال‌پوش امامزاده است. در داخل صحن صندوق چوبی نفیسی به ارتفاع یک متر و طول ۳ متر و عرض ۱/۵ متر دیده می‌شود که در ضلع‌های کناری آن منبت‌کاری زیبایی به‌کار برده شده است و روی این صندوق ۷ سوراخ وجود دارد که مردم نذورات خود را داخل آن می‌اندازند.
در این بنا مقبره دو تن به نام‌های ابراهیم و محمد که برادران امام هشتم بودند نیز وجود دارد. این بنا دارای بقعه بوده که دارای رواق و حرم چهار گوش و گنبد ساقه‌دار و مدور است.
ساختمان اصلی این بنا به قرن نهم هجری قمری تعلق دارد. دو لنگه در نفیس آن تاریخ سال هشت صد و شصت و پنج هجری قمری را دارد. این بنا در نتیجه تعمیرات دوره‌های بعد به صورت جدیدی درآمده‌است. صندوق روی مرقد دارای تاریخ هشت صد و هفتاد و پنج هجری قمری است و نام سازنده آن، استاد حاجی عبدالله که به خط رقاع بر روی آن حک شده‌است. این بنا تحت شماره سیصد و پنجاه و هشت به ثبت تاریخی رسیده‌است.
قدیمی‌ترین وقف‌نامه موجود در استان گلستان متعلق به امامزاده عبدالله و فضل‌الله روشن‌آباد است. این وقف‌نامه در ماه ذیقعده سال ۹۰۰ هجری قمری بوده و واقف آن «امیر سید رضی‌الدین» است. در کنار این امامزاده مدفن علما (از جمله مقبره روشنی یساقی) و شهدای اطراف نیز وجود دارد.
چهاردهم فروردین ماه هر سال جمعیت زیادی از ناحیه کردکوی تا گرگان برای گردش و زیارت در این محل تجمع می‌کنند و مراسمی از قبیل اسب‌سواری، کشتی‌گیری و شرط‌بندی و بازار روز در این مکان دایر می‌باشد.
انتهای پیام/*