به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - ایلام - عالم شاهمرادی: کارآفرینی سن و سال یا جنسیت نمیشناسد. هر فردی بهطور بالقوه میتواند کارآفرین باشد. مردان و زنان کارآفرین موفق زیادی در دنیا وجود دارند که با توجه به ایدههای ذهنیشان دست به عمل میزنند و زندگی مرفه و خوبی برای خود و سایرین ایجاد میکنند.
هر فردی بهطور بالقوه میتواند کارآفرین باشد.
زنان کارآفرین زیادی در دنیا وجود دارند که ممکن است حتی بعضی از آنها در اطراف محل زندگی شما مشغول به کار باشند و شما آنها را به خوبی بشناسید یا از دید شما فردی ناشناس باشد اما آنقدر در کسب و کارشان موفقاند که زندگی خوبی برای خودشان دست و پا کردهاند. آشنایی با این زنان کارآفرین برتر و مطالعه زندگی آنها میتواند چراغهایی را در ذهن شما روشن کند.
ما در این مصاحبه با زن کارآفرین آبدانانی آشنا می شویم که بعد ازآگاهی از بیماریش نه تنها باعث ترس و نا امیدی نشد بلکه به سمت تولید محصولات ارگانیک برای خود و دیگر همشهریان و هموطن ها کشاند.
خانم فریبا هواسی کارآفرین آبدانانی در گفتگو با خبرنگار ما گفت:از سال 65کار خیاطی انجام می دادم و کم کم یک کارگاه کوچک خیاطی ایجاد کردم که چند نفر با من کار می کردند.
وی در ادامه افزود:در سال 74به خاطر مشکلات روده و معده به دکتر معالجه کردم که فهمیدم به بیماری سلیاک(ایجاد التهاب و تخریب پرزهای داخلی روده کوچک در این بیماری، ناشی از یک واکنش آلرژیک ایمونولوژیکی نسبت به گلوتن (یکی از پروتئینهایی که در گندم، جو، چاودار و جو دوسر یافت میشود) است) مبتلا هستم و مجبور شدم کار خیاطی را رها کنم .
این بانوی کار آفرین بیان داشت:از آنجائیکه نمی توانستم از مواد غذایی که از گندم و جو هستند استفاده کنم به تولید محصولات ارگانیک و محصولاتی چون تولید عسل،آرد بلوط و استفاده از گیاهان دارویی طبیعت شهرستان که برای تشدید نشدن بیماریم لازم بود سوق داده شدم.
وی به پرورش زنبور عسل اشاره و افزود :ابتدا با سیصد هزار تومان یک کندو عسل خریدم و بعد از 3سال تلاش در حال حاضر بیش از 15 کندو عسل دارم و با توجه به سرمایه جمع آوری شده در آینده ای نزدیک 50کندو عسل خواهم داشت .
خانم هواسی که درحیاط خلوت طبقه سوم خانه اش کندو ها را نگهداری می کرد،گفت:وقتی زنبورهای عسل و این همه تلاش و جدیتشان را می بینم با وجود مریضی که دارم تمام دغدغه ها و کشکلات را فراموش می کنم و تلاش خود را افزایش می دهم
وی به بیات مشکلات خود در تهیه تولیدات ارکانیک و عسل پرداخت و اظهار داشت:ما بازار فروشی بخصوص برای عسل در سطح شهرستان و استان نداریم به طوری که در حال حاضر حدود 300کیلو عسل از برداشت ماه قبل دارم و بازاری برای فروش نیست .
ای بانوی کارآفرین که تا کنون هیچگونه وامی از هیچ نهادی دریافت نکرده است به خبرنگار ما گفت:اگر مسئولین ذیربط ما را در این امر یاری کنند جوانان شهرستان به جای آوارگی و حاشیه نشینی در شهرهای دور افتاده در این محیط ها فعالیت خواهند کرد و امکان اشتغال در کنار ما برای آنها فراهم خواهد شد.
انتهای پیام/*