محبت، کلید طلایی تربیت فرزند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - از خوزستان، سیده زینب حسینی نیک در خصوص راهکارهای تربیت فرزندان از منظر نهج البلاغه بیان کرد: امام علی(ع) به عنوان پدری دلسوز و پر محبت در نامه 31 نهج البلاغه به عنوان یکی از برترین و طولانی ترین اسناد تربیتي، خطاب به فرزندش امام حسن(ع) می گوید دیدم که تو پاره تن منی و بلکه بیشتر از آنی. تو برایم همه روح و جانی.
وی با اشاره به اینکه امیر المومنین(ع) در ابتدای نامه و پیش از شروع هر نوع توصیه و سفارشی، به ایجاد رابطه عاطفی با فرزند خود می پردازند، افزود: فرزندان ما در هر سن و سال و موقعیتی، قبل از هر چیز نیاز دارند که بدانند و بشنوند که ما دوستشان داریم و چه اندازه بی قید و شرط برای ما ارزشمند هستند.
این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: خیلی قبل تر از آنکه روانشناسان بخواهند به اهمیت دوره جوانی و خصوصیات این دوره پی ببرند حضرت علی(ع) در نامه 31 نهج البلاغه به این نکات اشاره کرده و خطاب به فرزندش می فرمایند که قلب جوان همچون زمین خالی و سرشار از قابلیت و پذیرش است و من پیش از آنکه دلت سفت و سخت شود و بذر دیگری را بپذیری به کشت ادب در وجودت همت گماشتم.
حسینی نیک توضیح داد: روشن است که امیر مومنان معتقدند که تربیت را نباید به تعویق انداخت. ایشان متذکر می شوند که اگر به تربیت فرزندانمان در کودکی و نوجوانی همت نکنیم و بذر ادب را در دلش نکاریم کسانی پیدا می شوند که به خواست و طبق منافع خودشان به تربیت او دست خواهند زد. بنابراین قبل از آنکه مدرسه، همسالان و گروه دوستان، وسایل ارتباط جمعی و شبکه های اجتماعی، ماهواره و اینترنت دست به تربیتی بزنند که ما قبولش نداریم، والدین باید تربیت و کِشت محصول پربار را در یک زمین مستعد شروع کنند.
وی یکی از مهم ترین نکات تربیتی که امام علی(ع) در نخستین فرازهای وصیتشان به امام حسن (ع) می فرمایند را تقوا و یاد خدا عنوان کرد و گفت: حضرت بعد از اینکه به فرزندشان می فرمایند تو پاره تن منی، عرض می کنند که خداوند را فراموش نکن و به دستورات او پایبند باش. ایشان این توصیه را نه تنها به عنوان امام یا حاکم اسلامی بلکه به عنوان یک درخواست و وصیت پدرانه بیان می دارند.
این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: ما به عنوان والدین چقدر برای کم و کیف ارتباط فرزندانمان با خدا نگران هستیم؟ چه برنامه هایی برای یادگیری دستورات الهی و پایبندی به آنها در نظر گرفته ایم؟ آنقدر که دغدغه داریم فرزندمان در کدام مدرسه ثبت نام شود یا از چه سنی کلاس زبان را شروع کند و یا چه مراسمی برای جشن تولدش تدارک ببینیم آیا به همین اندازه نگران تکیه گاه محکم و دائمی معنوی برای او هستیم؟ برای معرفی و شناساندن این تکیه گاه اخلاقی چقدر هزینه کرده ایم و زمان گذاشته ایم؟ یا اینکه خودمان چقد پایبند دستورات دین هستیم که او هم ببیند و یاد بگیرد؟ پس یاد خدا، عمل به دستورات او و تقوا از مهم ترین وصیت هایی است که به امام حسن(ع) عنوان شده است.
حسینی نیک بیان کرد: یکی دیگر از مسائل تربیتی امام علی(ع) که ما هم باید نسبت به فرزندانمان آن را رعایت کنیم، آماده کردن آنها برای عبور از گردنه های دیرگذر و سخت روزگار است. در جای جای این نامه شاهد تاکید بر سختی ها و قوانین حتمی دنیا مثل مرگ، گذر زمان، بیماری، نرسیدن به آرزوها و خیلی مسائل دیگر مطرح شده است.
وی افزود: امام علی(ع)می فرمایند بدان که در برابر تو راهی است بس دراز و بامشقت . بدان که در این سفر مسیرت همیشه هموار نیست بلکه پشته های سخت و گردنه های دیرگذر در انتظار توست. از این فراز متوجه می شویم که نوجوان باید بداند که قرار نیست در دنیا به تمام خواسته هاش برسد بلکه باید بداند که موانع همیشه و همه جا هستند و هیچ چیز به سادگی به دست نمی آید. کسی که می داند در مسیر سخت قدم نهاده باید بداند که با هر پیش آمدی غافلگیر نشود و نباید به ورطه افسردگی بیفتد و تسلیم گردش روزگار شود .
انتهای پیام/*