ازدواج های وی آی پی با اعطای انواع حق به زوجه

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - امیر حمزه نژاد : شرایط ازدواج در ایران کم کم در حال دگرگونی است اما این تغییرات با آسیب هایی نیز روبرو شده است. مهریه با توجه به افزایش روز افزون سکه به چالشی برای ازدواج تبدیل شده و برخی نیز به رسم کشورهای غربی قانون تنصیف و نصف شدن مال را به جای مهریه پیشنهاد می کنند اما جالب است که دیده می شود هم مهریه و هم حق تنصیف حالا جزو شروط ضمن عقد شده است!
کارکردی که قرار بود ازدواج و چالش مهریه را تسهیل کند حالا اضافه باری برای ازدواج شده است. گویا برخی حتی بدن دانستن کارکرد این موارد ان ها را به عنوان مد روز در ازدواج به کار می برند و بعدها از لحاظ حقوقی مشکلاتی را با ندانم کاری وارد زندگی خود می کنند.
حق طلاق، تعیین محل زندگی، حق حضانت فرزند، خروج از کشور و ... مواردی است که با دیدگاه روشنفکرانه به زوجه داده می شود و با تبلیغاتی که برخی تازه عروس و دامادها و وکیل بلاگرها در فضای مجازی می کنند هم برای خانم ها انتظارات ویژه ای ایجاد می کنند و هم آقایان را نسبت به ازدواج بدبین و دلسرد می کند.
قطعا بسیاری از بانوان جوان با چنین دیدگاهی شرایط ازدواج را تعیین می کنند که هر مردی آن را قبول نمی کند و حتی اگر ازدواج با کوتاه آمدن خانم ها از این موارد صورت گیرد به چالشی روانی در طول زندگی با عنوان فقدان حقوق زنانه تبدیل می شود.
با این اوصاف ازدواج برای جوانان هر روز علاوه بر مسائل اقتصادی داری حواشی و شرایط خاصی است که به جای اینکه مشکلی را حل کند سنگ های بیشتری را جلوی پای جوانان می گذارد. شرایط سخت هیچگاه تضمین کننده یک زندگی نبوده بلکه بیشتر باعث تزلزل آن شده است.
ازدواج آسان یک فرهنگ برای رسیدن به تعادل در زندگی است. درواقع تضمین اصلی نیز همین موضوع است که نشان می دهد دو طرف اعتماد کافی برای سازندگی را دارند و برای زندگی خود خیلی حواشی را نادیده می گیرند تا اهداف والاتری را که یک زندگی با ثبات و اطمینان بخش است را مهیا کنند. بی اعتمادی اغلب در ازدواج هایی که با شرایط سخت انجام می گیرد موج می زند و از لحاظ روانی همین بی اعتمادی باعث تخریب زندگی می شود و پول و مهریه سنگین تضمین دهنده نیست و همین فضای روانی باعث فروپاشی می شود.
تفویض حقوق مختلف به زنان اگرچه مد روز ازدواج ها با پز و پرستیژ روشنفکرانه و با نمایش وزن و اعتبار دادن به بانوان انجام می پذیرد اما در بطن خود بار کجی است که به مقصد نمی رسد و زمینه یک زندگی نامتعادل را بوجود می آورد که طرفین بیشتر در آن به دنبال منفعت خود و نه مای خانواده هستند و همین رقابت حق خواهی که یک زیاده خواهی خانوادگی است را از ابتدا به راه می اندازند که بنیان زندگی را سست و ناسازگاری را از ابتدا تا به انتهای کار رواج و تداوم می بخشد که عامل اصلی جدایی هاست.
انتهای پیام/*