بال‌شکسته‌ای که بال پرواز شد/ کارخانه‌ای پررونق با 50 نیروی معلول

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - معلول است، اما جنسی از فولاد دارد، همه او خوب‌ را می‌شناسند ـ ملیحه ـ تبلوری از کار و تلاش در روستایی کوچک به نام چقا در اطراف کلانشهر اراک.
بانویی که پا ندارد اما گام‌هایش را بر اراده استوار کرده است تا هم چرخ زندگی خودش را بچرخاند و هم گرداننده چرخ زندگی 50 نفر از همنوعانش باشد.
فرزندی کوچک دارد، می‌گوید: معلولیت مرا را اسیر خود نکرده، بلکه من معلولیت را اسیر خود کرده‌ام، اجازه ندادم معلولیت برایم محدودیت ایجاد کند، هم ازدواج کردم، هم درسم را ادامه دادم و هم همسرم را با خود همراه کرده‌ام تا کسب و کاری راه اندازی کرده و برای دیگران هم کارآفرینی کنیم.
معلولیت فرصتی است برای اوج گرفتن از زمین خاکی به آسمان آبی، آنگاه که بخواهی «خواستن توانستن است» را به اثبات برسانی.
معلولیت نشان می‌دهد با بال شکسته هم می‌توان پرواز کرد و به اوج رسید، پروازی با تکیه بر بال‌هایی از جنس نور.
هدف که خواستن باشد، پا نمی‌خواهد بال‌هایی می‌طلبد از جنس نور و اراده‌ای از فولاد، تا سخت‌ترین‌ها را برای رسیدن به آرزوها آسان کنی.
معلولیت انعکاس نور و قدرت خداوندی است که قابلیتی بی‌نهایت را در وجود معلولان گذاشته است، تا فرد معلول مفهوم تلاش و پشتکار را معنایی دوباره ببخشند.
اینجا در اراک در روستایی به نام چقا، زن معلولی که پایی برای رفتن و دویدن ندارد در تار و پودی از تلاش و غیرت تنیده و بالی برای پرواز 50 معلول دیگر شده است.
ملیحه دریابیگی بانوی با اراده اراکی که خود از ناحیه پا دچار معلولیت است، با ایجاد کارگاه خیاطی در روستای اراک چرخ‌های زندگی‌های 50 معلول دیگر را با حرکت سوزن‌ها بر روی پارچه‌های رنگارنگ به چرخش درآورده و علاوه بر اشتغالزایی شعار خواستن توانستن است، را عینیت بخشیده است.
وی متولد 1356، متاهل و دانشجوی کارشناسی مددکاری و دارای یک فرزند است که با راه‌اندازی مرکز حمایتی تولیدی و آموزشی ایلیا با کمک مصطفی چقایی یکی از همکارانش برای تعدادی از معلولان شهر اراک ایجاد اشتغال کرده است.
دقایقی با وی درباره انگیزه خستگی‌ناپذیر و فعالیت‌هایش به گفت‌وگو نشستیم.
فارس: خانم دریابیگی مرکز ایلیا را در چه سالی و با چه هدفی راه‌اندازی کردید؟
دریابیگی: این مرکز که در حال حاضر تنها مرکز حرفه‌آموزی و تولید حمایتی در بخش معلولان جسمی و حرکتی است در خرداد 95 با هدف ایجاد اشغال پایدار برای افراد معلول راه‌اندازی شد.
در این مرکز شعار معلولیت را به توانمندی تبدیل کردیم و بسیار خوشحالم که امروز معلولان با حضور در این مرکز توانسته‌اند روی پای خود ایستاده و سربار دیگران نباشند.
فارس: انگیزه شما از ایجاد این مرکز چه بود؟
دریابیگی: معتقدم معلولان باید بین اینکه بنشینند و تمام عمر بقیه جورشان را بکشند و یا باید بلند شوند و روی پای خود بایستند، یکی را انتخاب کنند و من بلند شدم و دست دیگران را هم گرفتم تا آنها هم بلند شوند.
هرچند افراد معلول بهترین‌ها را از دست داده‌‌اند، اما این زندگی کردن است که بهترین‌های دیگر را برای معلول می‌سازد، اگر خودشان بخواهند؛ با ایمان و اراده و پشتکار و تلاش و امید می‌توانند بهترین را برای خود رقم بزنند.
فارس: سرمایه‌گذاری صورت گرفته برای راه‌اندازی این مرکز چه میزان بوده است؟
دریابیگی: این مجتمع ابتدا به صورت تعاونی در سال 94 راه‌اندازی و در خرداد ماه 95 در زمینی به مساحت یک هزار و 200 هکتار که توسط یکی از خیرین به مرکز اهدا شد، فعالیت خود را آغاز کرد.
برای راه اندازی کارگاه خیاطی در آن زمان 400 میلیون تومان تسهیلات بانکی اخذ کردم، هرچند برخی از مسوولان در ابتدا قول همکاری و حمایت دادند، اما هیچ نوع حمایتی صورت نگرفت.
مسوولان قول داده بودند در بحث زمین حمایت لازم را به عمل آورند، اما با توجه به اینکه هیچ حمایتی نشد یک خیر نیک‌اندیش زمین خود را به مدت سه سال به صورت رایگان در اختیار مرکز قرار دارد که امسال برای پنج سال دیگر تمدید کرد که قدردان نیت خیر این عزیز هستم.
فارس: مرکز در چه رشته‌هایی خدمات ارائه می‌دهد و نحوه فروش محصولات چگونه است؟
دریابیگی: در مرکز حمایتی تولیدی و آموزشی ایلیا با حرفه‌آموزی به معلولین جسمی حرکتی زمینه اشتغال آنها را فراهم کرده است.
این مرکز در زمینه‌های ساخت عروسک، بافندگی، نمددوزی، سرمه‌دوزی، خیاطی و ... به معلولان زیر پوشش بهزیستی آموزش می‌دهد، تعدادی از معلولان در کارگاه خیاطی به کار گرفته شده و در زمینه دوخت مانتو، پالتو و پیراهن فعالیت دارند.
آثار تولیدی معلولان از طریق سفارش‌هایی که گرفته می‌شود به بازار تهران ارسال می‌شود، بخشی نیز از طریق برپایی نمایشگاه‌های فصلی و نمایشگاه‌های خیریه به فروش می‌رسد.
فارس: چه تعداد از معلولان را در این مرکز جذب به کار کرده‌اید؟
دریابیگی: هم اکنون 20 نفر در بخش کارگاه خیاطی و 30 نفر در سایر رشته‌ها مشغول به کار تولید هستند که از این تعداد 3 نفر مرد و مابقی زن هستند که تعدادی نیز سرپرست خانوار هستند.
15 نفر از معلولان با فراگیری حرفه عروسک‌سازی و بافندگی با اشتغال خانگی به درآمدزایی و خودکفایی رسیدند، از جمله یک خانمی که از دوپا و یک دست معلول بود و هم اکنون در منزل به کار ساخت عروسک‌های رنگارنگ مشغول بوده و درآمد خوبی دارد. هشت نفر در خود مرکز اعم از مربی، راننده و روان پزشک جذب به کار شده‌اند.
طی تفاهمی که با اداره کل آموزش فنی و حرفه‌ای صورت گرفته این اداره تعدادی از مربیان را به صورت رایگان در اختیار
15 نفر از معلولان با فراگیری حرفه عروسک سازی و بافندگی با اشتغال خانگی به درآمدزایی و خودکفایی رسیدند، از جمله یک خانمی که از دوپا و یک دست معلول بود و هم اکنون در منزل به کار ساخت عروسک‌های رنگارنگ مشغول بوده و درآمد خوبی دارد
مرکز قرار داده که آنها کار آموزش معلولان را بر عهده دارند.
فارس: میزان حقوق پرداختی به معلولان چگونه است؟
دریابیگی: تمام تجهیزات مورد نیاز برای کار و تولید معلولان در این مرکز فراهم شده، زیرساخت‌های خوبی وجود دارد میزان حقوق پرداختی به معلولان بر اساس میزان دوخت و دوزی است که انجام می‌دهند، معمولا یک معلول روزانه 200 تیکه لباس می‌دوزد و بر اساس آن دستمزد دریافت می‌کند.
فارس: با چه چالش‌ها و مشکلاتی مواجه هستید؟
دریابیگی: نبود نمایشگاه ثابت برای فروش محصولات تولیدی یکی از چالش‌هایی است که با آن مواجه هستیم که اگر این امکان فراهم شود در یکی از نقاط اصلی شهر نمایشگاه ثابتی در اختیار ما قرار دهند قطعا درآمد معلولان افزایش خواهد یافت.
یکی از چالش‌هایی که وجود دارد آسفالت نبودن مسیر مرکز تا شهر اراک است که مسوولان چندین بار وعده دادند مسیر را آسفالت می‌کنند، اما تاکنون اقدامی صورت نگرفته است.
برای رفت و آمد و ایاب و ذهاب معلولان یک دستگاه اتوبوس مناسب سازی شده از شهرداری جذب شده، اما مشکلی که وجود دارد این است که چون یک دستگاه اتوبوس است و 50 نفر معلول این مرکز با همین یک دستگاه تردد می‌کنند زمان زیادی را برای رفت و آمد صرف می‌کنند چرا که آخرین نفری که به مقصد می‌رسد بیش از 2 ساعت زمان باید اختصاص دهد که خیلی خسته‌کننده است.
مشکل دیگری که وجود دارد این است که گاها خانواده‌ها گمان می‌کنند که چون مرکز در روستا واقع شده مسیر مناسبی برای رفت و آمد معلولانشان نیست و اجازه نمی‌دهد فرزندانشان در این مرکز حضور یافته و آموزش ببینند در حالی که فاصله روستا تا اراک کمتر از ده دقیقه است.
فارس: سخن پایانی؟
دریابیگی: معلولان با حضور در این مرکز ضمن اینکه آموزش‌های مهارتی فرا می‌گیرند، اوقات فراغت خود را پر کرده و حضور در جامعه را تمرین می‌کنند که این برای روحیه و نشاط آنها بسیار مناسب است.
انتظار داریم مسوولان بیشتر حمایت کنند تا بتوانیم معلولان بیشتری را زیر پوشش قرار دهیم.
یکی از برنامه‌های مرکز این است که با جذب منابع مالی سوئیت‌های اقامتی را در شهرهای گردشگری برای بانوان معلول فراهم کند تا این عزیزان نیز بتوانند از امکانات گردشگری و رفاهی برخوردار شوند.
فارس
انتهای پیام/و