از خانواده کروناویروس بیشتر بدانیم...

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - خانواده کرونا خانواده‌ای از ویروس‌های پوشش‌دار، در جهت مثبت، تک رشته‌ای RNAدار هستند که طول ژنوم ویروسی آنها ۲۶ تا ۳۲ کیلوباز است. این ذرات معمولاً با زائده‌های گرزی یا گلبرگی شکل تا ۲۰ نانومتر آراسته شده‌اند که در نمای میکروگراف های الکترونی، ذرات صفحه‌ای به شکل تاج خورشیدی یا تاج سلطنتی را یادآور می‌شوند و بنابراین، اعضای این خانواده به نام کروناویروس شناخته می‌شوند. خانواده کرونا ویروس شامل ۲ زیر خانواده، ۵ گروه، ۲۳ زیر گروه و ۴۰ گونه است. کروناویروس‌ها در سال ۱۹۶۵ کشف شدند و مطالعه بر روی آن‌ها به‌طور مداوم تا اواسط دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت. اگرچه کرونا ویروس‌ها بیشتر در حیوانات دیده می‌شوند، با این حال تاکنون هفت کروناویروس انسانی کشف شده‌است.
به قلم : دکتر زهرا لطیفی (عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری):

هفت نژاد کرونا ویروس انسانی که تا کنون شناسایی شده‌اند:
1- کرونا ویروس انسانی (HCoV-229E)
2- کرونا ویروس انسانی (HCoV-OC43)
3- کرونا ویروس سندروم تنفسی حاد 1 ((SARS-CoV-1
4- کرونا ویروس انسانی (HCoV-NL63)، کشف شده در سال 2004
5- کرونا ویروس انسانی (-HKU1 HCoV) ، کشف شده در سال 2005
6- کرونا ویروس مربوط به سندروم تنفسی خاورمیانه که در گذشته به نام کرونا ویروس 2012 یا مِرس و یا HCoV-EMC شناخته می‌شد MERS-CoV)).
7- سندروم حاد تنفسی 2 (SARS-CoV-2) که به آن کرونا ویروس 2019 (2019-nCoV) نیز می گویند.
ویروس های شماره 1، 2، 4 و 5 به صورت مرتب در جمعیت انسانی ایجاد بیماری می‌کند و عفونت سیستم تنفسی را در کودکان و بزرگسالان باعث می‌شود.
منشاء کرونا ویروس ها و علا ئم آن
کرونا ویروس دسته بزرگی از پستانداران و پرندگان را آلوده می‌کند. کرونا ویروس‌ها که پس از راینوویروس‌ها(Rhinovirus) بزرگترین عامل ابتلاء به سرماخوردگی هستند اکثریت قریب به اتفاق آنها بیماریزایی متوسطی دارند و گاهی سبب بروز موقعیت‌های شدیدتر در انسان می‌شوند؛ به‌طور مثال سندروم حاد تنفسی یا سارس (SARS) و سندروم تنفسی خاورمیانه یا مِرس (MERS) را می‌توان نام برد. ویروس کرونا در ابتدا از تماس حیوان به انسان منتقل شده‌است. ویروس مِرس از شتر به انسان و ویروس سارس از نوعی گربه به انسان انتقال یافته بودند. این ویروس ها همچنین می‌توانند عفونت های روده‌ای در نوزادان و در موارد نادر سندروم‌های سیستم عصبی را نیز به وجود بیاورند. باور بر این است که ویروس کرونا بیش از نیمی از سرماخوردگی را در بالغین و کودکان سبب می‌شود. سرماخوردگی ناشی از کروناویروس علایم شاخصی مثل تب، گلو درد و تورم آدنوئید را در زمستان و ابتدای بهار سبب می‌شود. کرونا ویروس‌ها می توانند سبب ذات‌الریه (علت ابتدایی ذات‌الریه‌ی ویروسی و یا علت ثانویه‌ی ذات‌الریه‌ی باکتریایی) و برونشیت (برونشیت مستقیم ویروسی و یا برونشیت غیرمستقیم باکتریایی) شوند. گسترده‌ترین ابتلاء انسانیِ ویروس کرونا در سال 2003 (کرونا ویروس سارس) بود که سبب التهاب حاد سیستم تنفسی می‌شد.
کرونا ویروس از طریق اتصالات بین خارهای گلیکوپروتئنی ویروسی به گلیکوپروتئین های سطح سلول میزبان می‌چسبد. برخی از ویروس های کرونا به سیالیک اسید گلیکوپروتئین ها و گلیکولیپیدها از طریق خار و یا گلیکوپروتئین های هماگلوتنین استراز متصل می‌شوند. تعاملات بین کرونا ویروس و گیرنده‌های سلول میزبان میزان تخصص یافتگی، کرایش بافتی و بیماریزایی ویروس را تعیین می‌کند.
کرونا ویروس جدید 2019
از لحاظ رده‌بندی، کرونا ویروس ۲۰۱۹ عضوی از زیر جنس ساربکو ویروس (دامنه B از Beta-CoV) و از خانواده اورتو کرونا ویروس است. ویروس کرونای جدید با نام های: سارس-کووی-2 (بعلّت ارتباط نزدیک با کروناویروس سارس) یا کووید19(2019-nCoV) یا بیماری تنفسی حاد اِن‌کاو-۲۰۱۹(2019-(nCoV acute respiratory disease معرفی شده است که انسان را آلوده می‌کند و بیشترین مرگ‌ومیر را نسبت به سایر اعضای این خانواده دارد. هنوز منشأ احتمالی این ویروس به صورت دقیق مشخص نیست.
بیماریزایی این ویروس دستگاه تنفس را تحت تأثیر قرار می‌دهد و علایمی مشابه سرماخوردگی ساده را ایجاد می‌کند. در افرادی با نقص دستگاه ایمنی، افراد مسن و کودکان این علایم می‌تواند شدیدتر شده و ذات‌الریه و برونشیت را ایجاد کند. علائم کرونا ویروس جدید، معمولاً بین ۲ تا ۱۴ روز پس از آلوده شدن فرد به ویروس شروع می‌شود. البته در بعضی افراد هم ممکن است علائم کمی دیرتر ظاهر شوند. براساس آمارها و تحقیقات انجام شده علائم می‌توانند شامل: تب (در 8/43 درصد افراد هنگام پذیرش و 7/88 درصد افراد هنگام بستری)، سرفه خشک (در 8/67 درصد موارد)، اختلال تنفسی، احساس خستگی و درد عضلانی (در ۱۱ تا 14 درصد موارد)، اسهال (در 8/3 درصد موارد) باشند. به‌طور متوسط دوره نهفتگی علائم، چهار روز بوده‌است. کدورت (Ground-glass opacity) در سی‌تی اسکن قفسه سینه، در 4/56 درصد موارد دیده شده‌است. 17/9 درصد از بیماران با بیماری غیر شدید و 9/2 درصد از بیماران با علائم شدید، هیچگونه مشکلی را در رادیولوژی یا سی‌تی اسکن خود نشان ندادند. لنفوپنی یا کاهش تعداد لنفوسیت‌های در گردش خون در 2/83 درصد افراد در هنگام پذیرش، مشاهده می شود. برخی از افراد هم هیچ علامتی ندارند یا فقط علائم خفیف دارند. اما در افراد دیگر، کووید-۱۹ می‌تواند منجر به مشکلات جدی مانند سینه‌پهلو، عدم دریافت اکسیژن کافی و حتی مرگ می شود. ویروس کرونای جدید کم‌خطرتر از سارس می باشد و در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد به صورت شدید بروز یافته‌است. برآوردهای نخستین نشان می‌دهد که درصد مرگ و میر این ویروس بین ۲ تا ۳ درصد مبتلا شدگان است.

نحوه انتشار
کرونا ویروس ها از راه مدفوعی-دهانی، ترشحات تنفسی، تماس مستقیم از طریق لمس سطح آلوده به ویروس و تماس با چشم، بینی و دهان قبل از شستن دست ها منتقل می‌شود. انتقال انسان به انسان معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی با مایعات ترشحی شخص آلوده (مثلاً قطرات سرفه) در تماس باشد. بسته به بیماریزایی ویروس، سرفه، عطسه و دست دادن می‌تواند سبب انتقال شود. تماس با لوازم و اشیایی که شخص آلوده لمس کرده‌است نیز می‌تواند باعث انتقال بیماری شود.
ویروس کرونا می‌تواند در محیط اطراف و حتی بیمارستان‌ها از طریق تماس با دستگیره در، تخت، دکمه‌ها، میزها، لبه تخت و دست زدن به سطوح پلاستیکی و فلزی دیگری که در تماس مستقیم با فرد بیمار هستند با توجه به اینکه اغلب از جنس فلز و پلاستیک هستند، منتقل شود. همچنین یافته‌ها نشان می‌دهد رطوبت بالای هوا طول عمر ویروس کرونا را افزایش می‌دهد. این مطالعات بیان می‌کنند که کروناویروس‌ها می‌توانند روی سطح مختلف به‌طور میانگین بین 4 تا 5 روز باقی بمانند. برخی از آن‌ها نیز می‌توانند تا ۹ روز خارج از بدن و در دمای اتاق دوام بیاورند.
نحوه تشخیص مبتلایان
تشخیص قطعی ابتلا به کروناویروس نیز باید با کمک آزمایش پی‌سی‌آر روی دو نمونه انجام شود که یکی از مجاری تنفسی فوقانی (نظیر حلق یا بینی) تهیه شده باشد و دیگری از مجاری تنفسی تحتانی (نظیر خلط یا نمونه‌گیری در حین شست‌وشوی ریه) که این نتایج عموماً ظرف چند ساعت تا دو روز قابل دسترسی است. آزمایش خون را هم می‌توان مورد استفاده قرار داد ولی برای این کار دو نمونه خون که با فاصله دو هفته از هم گرفته شده باشند مورد نیاز است.
روش های پیشگیری
در حال حاضر درمان مشخصی برای این ویروس در دست نیست اما تحقیقات در این مورد ادامه دارد. بهترین راه برای پیشگیری از این بیماری، عدم تماس با افراد و اشیاء آلوده ‌است. عدم تماس دست به چشم، دهان و بینی و شستن دست‌ها به صورت مداوم با صابون حداقل به مدت ۲۰ ثانیه نیز در جلوگیری از انتشار بیماری موثرند. ماسک‌های یک بار مصرف باید کاملاً روی دهان و بینی افراد را جهت پیشگیری پوشانده و هر روز تعویض شوند. استفاده از دستکش لاتکس در محیط بیرون نیز مفید است. از افرادی که دچار سرفه و عطسه و آبریزش بینی هستند سه متر باید فاصله داشت. کلیدها و گوشی موبایل و دستگیره‌های در و ماشین را مرتب با پد الکلی یا محلول ضد عفونی باید مرتب ضد عفونی کرد. تقویت سیستم ایمنی بدن با مصرف مرکبات، خواب کافی و ورزش، مؤثر است.
ادعاهای درمان
طی بررسی‌های علمی و پزشکی، دانشمندان و محققان به این نتیجه رسیدند که داروهای مقابله با ویروس ایدز نظیر لوپیناویر/ریتوناویر برای درمان و جلوگیری از پیشروی کروناویروس و حتی درمان این بیماری در برخی بیماران توانسته مفید باشد و در مجموع شواهد نشان داده که داروهای ضد عفونت ویروسی توانسته جان بسیاری از مبتلایان به کروناویروس را نجات بخشد.
انتهای پیام/*