تحقق جهش تولید بر مبنای اقتصاد توحیدی/ تغییر موازنه اقتصادی قرن در سایه کرونا

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - زهرا باقری، یکی از نکات کلیدی که ابتدای هر سال در قالب چند کلمه، مسیر پیش روی مسئولین، دولت مردان و مردم را مشخص می کند، اعلام شعار سال توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی است که در طول 15 سال اخیر رنگ و بوی اقتصادی به خود گرفته است، اما نکته جالب توجه تعیین شعار سال 1399 به نام جهش تولید، در زمانی اتفاق افتاده که طبق پیش بینی قریب به اتفاق اقتصاددانان جهان، کلیه کشورها به واسطه انتشار ویروس کرونا، در بحث اقتصادی بیش از سایر بخش ها مانند بهداشتی یا اجتماعی دچار بحران خواهند شد.
اما از آن جا که فرمایشات رهبر معظم انقلاب برخواسته از بینش توحیدی است و با معیارهای اقتصادی قالب در جهان، موسوم به اقتصاد متعارف تفاوت دارد، پذیرش جهش اقتصادی ایران اسلامی، امکان پذیر است و حال به واسطه انتشار ویروس کرونا در جهان، دیگر برای اثبات تفاوت عملکرد برخواسته از جهان بینی توحیدی در مقابل جهان بینی مادی، نیاز به توضیح و تبیین فراوان نیست.
کشورهای اروپایی که همواره از نظر پیشرفت در زمینه پزشکی و تجهیزات آن، و امکانات و خدمات در زمینه رفاه عمومی و اقتصادی در وضع بسیار مطلوبی به سر می بردند در مقابله با این ویروس به زانو درآمدند و دست کمک به سمت سایر کشورها دراز کردند و پس از آن تمام جهان شاهد رقابتی غیراخلاقی در بین این کشورها بود که همه را به یاد دزدان دریایی می انداخت زیرا در ربودن تجهیزات و الزامات مقابله با این ویروس مانند ماسک و مواد ضدعفونی کننده از هیچ اقدامی فروگذار نبودند.
عیار انسانی این فرهنگ که سال هاست کشورهای اروپایی به روش های مختلف سعی در اثبات آن داشتند و در حال تزریق آن به کل جهان بودند، در این برهه زمانی مشخص شد.
در آمریکا نیز آنچه بیش از مسائل بهداشتی و فرهنگی پایه های سست محاسبات مادی گرایانه را نشان داد، اقتصاد بود، نقطه قوتی که آمریکا را به ابرسرمایه دار جهان تبدیل کرده بود و همواره بایدها و نبایدهایش بر دیگر کشورها تحمیل می شد، در این ایام با اعتراضات مردم این کشور در خصوص معیشت ضعف خود را نمایان کرد.
قرنطینه ها و کاهش داد و ستد به واسطه انتشار ویروس کرونا، باعث بیکاری تعداد زیادی از مردم این کشور شده و مشکلات معیشتی فراوانی را برای آن ها فراهم کرده که اعتراضات روز افزونی را در این کشور رقم زده و این خود به تنهایی گواه خوبی بر ضعف مبنایی اقتصاد مادی گرایانه است.
در کشور ایران بر پایه جهان بینی توحیدی، با وجود تحریم های ظالمانه و تا حدی ضعف مدیریت بحران و درگیر شدن تعداد قابل توجهی از مردم در بازه زمانی کم به این بیماری، حضور داوطلبانه مردم به عنوان جهادگر در بیمارستان ها، تولید ماسک و دستکش توسط مردم در کارگاه ها، حسینیه ها و خانه ها تاثیر مستقیمی بر کنترل این ویروس داشت که در عین تقویت روح همبستگی اجتماعی، باعث جلوگیری از بحران بهداشتی شد و از سوی دیگر کمک های داوطلبانه اقتصادی که اکنون با آغاز ماه مبارک رمضان، به فرمایش رهبر معظم انقلاب در قالب کمک های مومنانه صورت می گیرد، معادلات قرن را به هم ریخت.
طبق محاسبات اقتصادی که اندیشمندان این حوزه، نام اقتصاد متعارف را بر آن نهاده اند، در شرایط بحرانی، مردم باید به فکر ذخیره داشته های خود باشند و رحم و شفقت در آن معنی ندارد و هجوم مردم به سمت فروشگاه ها و مغازه ها و خرید بیش از حد نیاز، از ترس قحطی امری قابل تصور و توجیه است.
حال آنکه در اقتصاد توحیدی، مردم با شعار صدقه و احسان و بالاتر از آن در مقام انفاق، از آنچه خود احتیاج دارند چشم می پوشند و دیگران را بر خود مقدم می شمارند، بنابراین در زمانی که نیازی در کشور احساس می شود، چه بسا فقیرترین افراد نیز سعی می کنند در این حرکت ملی سهمی داشته باشند و به دیگران کمک کنند و با این نگرش بود که ایران اسلامی توانست بحران اولیه اقتصادی ناشی از کرونا را تا حدی از سر بگذراند.
بر این اساس می توان به فکر تحقق شعار امسال یعنی جهش تولید بود و همانطورکه هر حرکتی نیازمند داشتن نقشه راه است، برای تحقق شعار جهش تولید نیز نیازمند برنامه ریزی در سه سطح کلان مدیریتی یعنی سیاست گذاری های اقتصادی مسئولین، رفتارهای اقتصادی فروشندگان و نیز تربیت اقتصادی مردم به عنوان مصرف کنندگان هستیم.
اگر هر کدام از این سه رکن اقتصادی ضعیف باشد یا دچار خلل شود، بر دیگر ارکان نیز تأثیر می گذارد و نمی توان به بهانه اهمیت داشتن یک رکن، ارکان دیگر را ضعیف جلوه داد، بدین ترتیب اینکه بار بحران اقتصادی پساکرونا که نیازمند مدیریت است را بر دوش مسئولین یا مردم و یا به تنهایی بر دوش فروشندگان گذاشت.
مسئولین در زمینه حمایت از تولید داخلی، تسهیل راه اندازی کسب و کار و حمایت از کارآفرینان، فروشندگان در زمینه ارائه کالای با کیفیت و مردم به عنوان خریداران با اولویت قراردادن تولید ملی در سبد کالای خود، نقش بسیار سازنده ای را در این اقتصاد بازی می کنند.
تفاوت مهم دیگری که اقتصاد توحیدی در مقابل اقتصاد متعارف دارد، توکل است اینکه اگر در همه زمینه ها کسب رضای خداوند ملاک عمل قرار گیرد، برکت آن در زندگی مشخص می شود، معیاری که در اقتصاد متعارف توجیه شده نیست، بنابراین با تکیه بر این معیار است که می توان همزمان هم به جهش تولید و هم به گذراندن بحران اقتصادی پساکرونا در ایران اسلامی و به لطف خداوند متعال ایمان داشت.
انتهای پیام/ز