1399/03/10 - 08:35
تاریخ و ساعت خبر:
90612
کد خبر:
رویکرد کاسب کارانه برخی رسانه ها نسبت به ماجرای رومینا
پس از حادثه شوم قتل یک دختر به دست پدرش که با توجه به ارتباط پدر و فرزندی بسیار مورد عجیبی است، بسیاری از رسانه ها متاسفانه رویکرد ژورنالیستی و پوپولیستی به خود گرفته و به این حادثه ناگوار به عنوان حربه ای جهت بالا بردن بازدیدهای خود نگاه کردند. در این میان آنچه بیشتر مغفول مانده ریشه شناسی و آسیب شناسی این موضوع است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - امیر حمزه نژاد: پس از حادثه شوم قتل یک دختر به دست پدرش که با توجه به ارتباط پدر و فرزندی بسیار مورد عجیبی است، بسیاری از رسانه ها متاسفانه رویکرد ژورنالیستی و پوپولیستی به خود گرفته و به این حادثه ناگوار به عنوان حربه ای جهت بالا بردن بازدیدهای خود نگاه کردند. در این میان آنچه بیشتر مغفول مانده ریشه شناسی و آسیب شناسی این موضوع است. رسانه ها البته سعی کردند با چاشنی عشق و عاشقی به این موضوع آنرا تراژدی رومانتیک جلوه دهند و از جریحه دار کردن بیشتر مردم برای خود کلیک و مخاطب بگیرند.
این درحالی است که وظیفه رسانه ها نه تنها قضاوت در چنین موضوعاتی نیست بلکه بایستی با شفاف سازی درست ابعاد مختلف مسئله برای افکار عمومی گره کور این واقعه را در ذهن مخاطب گشوده و آنها را به مسیر درست هدایت کنند.
جالب اینجاست برخی از رسانه ها متاسفانه با لفظ و ادبیاتی درباره این موضوع صحبت کرده اند که گویی در یک کشور غربی زندگی می کنند. استفاده از اصطلاحاتی همچون دوست پسر و دوست دختر و یا با هم فرار کردند و پلیس دختر را تحویل پدر داد از جمله مواردی است که گویی نباید یک سرپرستی یک دختر ۱۳ ساله به پدر واگذار میشد.
آنچه در این بین قابل تامل است دوگانه کودک همسری و طرفداری از دوستی دختری۱۳ ساله با پسری بسیار بزرگتر از سن خودش است. اگر کودک همسری در اینجا گناه محسوب می شود پس چرا دوستی یک دختر سیزده ساله و پسر ۲۹ ساله موضوع اشتباهی نیست.
هر چند اینکه چرا این موضوع خاص به قتل دختر انجامیده بسیار تعجب آور است و باید حرف های پدر مقتول هم شنیده شود که چرا دست به چنین اقدام جنون آمیزی زده است.
امروز جامعه متاسفانه به دو گروه طرفدار پدر و طرفدار دختر نگون بخت تبدیل شده است.
گروهی پدر را به سبب این اقدام سرزنش می کنند و گروه دیگر دختر را مقصر می دانند که در ۱۳ سالگی با پسر نامحرم از خانه فرار کرده و پدر را خشمگین کرده است. به هر جهت به ماجرا که نگاه می کنیم چندان نمی توان یک فرد را تنها مورد انتقاد و گناه ها را به گردن ان فرد بیندازیم. این موضوع بایستی از سوی جامعه شناسان و روانشناسان و حقوقدانان مورد بررسی قرار گیرد. شاید در زمان خاص اگر مشاور روانی با این دختر و پدر ارتباط درست می گرفت شاهد چنین تصمیم جنون آمیزی از سوی پدر نبودیم. ماجرای رومینا ۱۳ ساله به تلخی گذشت اما باید به بستری فکر کنیم که در حال بوجود آوردن چنین افرادی است.
انتهای پیام/*
بازگشت به ابتدای صفحه