ازدواج بانوی متمول حجاز با یتیم عبدالله، خطی بر اصل نادرست « کفویت اقتصادی» زوجین/ همراهی خدیجه(س) با رسول خدا از حفظ حرمت ها تا شعب سختی ها

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - میترا خسروبیک: امروز سالروز ازدواج پیامبر اسلام (ص) با حضرت خدیجه (س) است. روزی که از همه جهت خیر و برکت برای جهانیان به همراه داشته و دارد. اگر این ازدواج را سازنده ترین و باشکوه ترین ازدواج خلقت ندانیم در حق آن بی انصافی کرده و کفران نعمت نموده ایم! زیرا سلاله ی پاکی که هنوز بشریت از وجودشان فیض می برند از دامن عروس پاک امروز، حضرت خدیجه کبری سلام الله ریشه گرفت و متولد شد.
بی شک از وجود گرامی حضرت زهرا(س) و نسل ایشان، هنوز هزاران هزار انسان برجسته در جهان و تاریخ اسلام ظهور کرده و می کنند که زیباترین صحنه آن قیام حضرت ولی عصر(عج) است و در این جا باید تأسف خورد که ما چقدر کفران نعمت می کنیم که با کم بینی یا نادیده انگاشتن سالروز ازدواجی چنین فرخنده خود را از منبع بزرگ و اصیل آموزه های درست زندگی کردن، کسب مکارم اخلاقی و حرکت در مسیر سبک زندگی اسلامی، محروم می کنیم.
کفویتی که در اسلام به آن تأکید شده اساساً نمی تواند مسائل مادی باشد
معصومه حکیمیان، کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه در گفت وگو با خبرنگار طنین یاس درباره آموزه های تربیتی سبک زندگی و ازدواج پیامبر اسلام و حضرت خدیجه (س) می گوید: ازدواج این دو بزرگوار شاخصه ها و مؤلفه های واقعی و تأثیرگذار «کفویت زوجین» را مشخص می کند. اینکه محمد یتیم عبدالله از خانواده ای اصیل، بزرگ و از تبار نیکان با خدیجه دختری ثروتمند از طایفه ای بزرگ ازدواج می کند این درس را به ما می دهد که کوفیتی که اسلام به آن تأکید دارد اساساً نمی تواند مسائل مادی باشد! .
وی ادامه می دهد: وقتی ثروتمندترین زن حجاز همسر مردی می شود که فاصله درآمدی و اقتصادی زیادی با او دارد یعنی آن زن فهیم و بزرگوار برای کوفیت شؤنات اخلاقی، خانوادگی، اصالت نیک، مردمداری، خوشنامی .. را لحاظ می کند پس این مسئله ایجاب می کند تا خانواده مسلمان با کمال افتخار برای ازدواج فرزند خود بر اصل نادرست « کفویت اقتصادی » خط بکشند.
دو روایت از زندگی قبل از ازدواج پیامبر با خدیجه کبری(س) و آموزه های آن
کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه تربیت با اشاره به دو روایت از زندگی حضرت خدیجه قبل از ازدواج با پیامبر که عده ای می گویند ایشان قبلا ازدواج کرده و صاحب فرزندی بوده و عده ای دیگر معقتدند ایشان دختری مجرد بوده اند! بیان می کند: اگر فرض اول، یعنی بیوه بودن حضرت خدیجه (س) را بپذیریم این نگاه که برخی از خانواده های ایرانی ازدواج دو مجرد را نوعی « کوفیت» می دانند نیز از دایره شاخصه های همکفو بودن خارج می شود .
خدیجه (س) همراه و هم پای رسول خدا در راحتی ها و سختی ها
مدیر فرهنگی سازمان بسیج جامعه زنان کشور با بیان اینکه از ویژگی های حضرت خدیجه این بود که در تمام مراحل زندگی چه در روزهای آسایش و خوشی و چه در گردنه های سخت روزگار، هم پا و همراه پیامبر اسلام بودند، می گوید: متأسفانه برخی از زنان ما طوری تربیت شده اند که فکر می کنند فقط باید در خوشی ها و راحتی ها همراه و پای کار شوهران شان باشند! و وقتی مرد به پیچ خطرناک زندگی می رسد، او را تنها می گذارند! در حالیکه ام المؤمنین حضرت خدیجه (س) در زمان آسایش و حفظ حرمت ها در کنار پیامبر بودند و وقت تحریم در شعب ابی طالب نیز ایشان را تنها نگذاشتند.
وی تصریح کرد: متأسفانه دختران ما امروز « دختران شعب ابی طالب » نیستند!
استقامت بی نظیر در برابر سرزنش ها نسبت به انتخاب درست
مسئله بعدی که این مشاور خانواده به آن اشاره می کند این است که حضرت خدیجه (س) با وجود اینکه از نظر مالی استقلال داشتند برای ازدواج با حضرت محمد(ص) طبق عادات و رسوم با احترام به سنت ها پیش رفتند و در جریان ازدواج از خواستگاری تا تشکیل خانواده، از حضرت محمد(ص) خواستند ایشان را از عموی شان خواستگاری کرده و بر اساس آنچه عرف جامعه است رفتار کنند.
این کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه تربیت می گوید: تنها کاری که حضرت خدیجه به عنوان یک بانوی متمول انجام دادند، همیاری با پیامبر برای پرداخت مهریه بود طوری که با حفظ شأن پیامبر مهریه درخواستی عموی شان را خود متقبل شدند اما نکته مهم این است که ایشان بعد از انتخاب درست هرگز در برابر سرزنش های سخت قوم و قبیله نسبت به انتخابش متزلزل نشد.
این مشاور خانواده به دختران و پسران توصیه می کند که در قبال انتخاب های درست خود محکم باشد و اگر انتخاب درست کردید به پایش بایستید.
بانویی که هیچ گاه گذشته مرفه خود را به رخ همسر نکشید!
حکیمیان در ادامه با اشاره به دوران سخت شعب ابی طالب می گوید: همانطور که می دانید حضرت خدیجه (س) از طایفه ای بزرگ و از بانوان متمول حجاز بودند اما این گذشته پر از رفاه و تجمل باعث نشد که آن را در دوران تحریم و سختی های شعب ابی طالب به رخ پیامبر بکشند و بگویند که من عادت به خانه محقر و غذای محقر و سختی ها ندارم .. در حالیکه این مسئله در بین دختران ما دیده می شود و با به وجود آمدن مشکلات، شأن خود را در حد تحمل مشکلات و سختی ها و ناملایمات نمی بینند!
خدیجه نخسین بانوی مدافع حق و ایمان آورده به اسلام
وی پذیرفتن حرف حق را از دیگر ویژگی های حضرت خدیجه(س) می داند و می افزاید: ایشان وقتی حقانیت دینی که پیامبر اسلام آورده بود را درک کردند از نخستین کسانی شدند که به اسلام ایمان آوردند در حالیکه هرگز به ترد شدن از جایگاه خود در قبیله شان فکر نکردند بر اعقتادات و اعتقادات قبلی خود اصرار و تعصب نورزیدند .
کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه تربیت می گوید: خیلی وقت ها دیده می شود که زوجین به خاطر غرور، تکبر، موقعیت های قومی و غیرت بی حساب نسبت به فامیل، حرف حق را نمی پذیرند و همین مسئله آغاز بسیاری از ناملایمات و اختلافات در زندگی است.
دقیق ترین بده -بستان تکیه گاه بودن و تکیه کردن در زندگی پیامبر(ص) و خدیجه (س)
مدیر فرهنگی سازمان بسیج جامعه زنان کشور در ادامه با استناد به حدیثی از حضرت امام صادق(ع) می گوید: هر زن دو فرزند در دامن دارد، یکی فرزند خود و دومی فرزند دیگری! - یعنی فرزندی که خود به دنیا می آورد و همسرش- می گوید: حضرت خدیجه (س) برای پیامبر اسلام به موقع همسر بودند و به موقع مادر ، به موقع پشتیبان و تیکه گاه بودند و به موقع به شوهرشان تکیه می کردند! به موقع از پیامبر حمایت می کردند و به موقع هم پیامبر حمایتگر حضرت خدیجه (س) بودند..
این مشاور خانواده بیان می کند: این بده بستان تکیه گاه بودن و تکیه کردن باید بین زن و مرد بچرخد ، اینکه دائما یکی تکیه گاه باشد و دیگری تکیه کننده با ایجاد خستگی برای تکیه گاه زندگی مستحکم و سعادتمندی را رقم نمی زند.
بسنده کردن به بدلیجات عاریتی دیگران، نتیجه نادیده انگاشتن گنجینه های تربیتی دینی - ملی خودمان
وی در پایان این گفت وگو با اشاره به اینکه در تاریخ ملی و مذهبی ما گنجینه های گرانقدر تربیتی زیادی وجود دارد که با تأسی از آنها می توانیم زندگی سعادتمندی را برای خود رقم بزنیم، می گوید: متأسفانه کار ما به جایی رسیده است که با نادیده انگاشتن و نشناختن جواهرات گرانقدر فرهنگی خود دستمان را به سمت بدلی جات عاریتی دیگر کشورها دراز می کنیم و سر و روی شمایل رفتاری و کرداری خود را با آن مثلا زینت می کنیم ..
انتهای پیام/*