تجربه یک حس خوب با نوشتن از زندگی شهدا/ بیان حقایق جنگ را یک مسئولیت می‌دانم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس - خطیب‌زاده طی گفتگویی درخصوص سومین اثر ادبی خود به نام «همت پنج به گوشم ...» داستان زندگی شهید «اصغر فلاح پیشه» گفت: خیلی علاقمند بودم به زندگی یکی از شهدای مدافع حرم بپردازم که پرونده شهید والامقام «اصغر فلاح پیشه» به من سپرده شد. اردیبهشت سال 98، مطالعه درباره شهید را شروع کردم. قبل از نگارش کتاب، یکسری مصاحبه‌هایی که قبلا از دوستان، آشنایان، اعضای خانواده، همرزمان زمان دفاع مقدس و دفاع از حرم و همکاران شهید در لشکر 27 محمد رسول الله (ص)، انجام شده بود را خواندم. تقریباً خوانش اولیه این مصاحبه‌ها، بیش از پنج ماه زمان برد و از همان ابتدا متوجه شدم که با شهید منحصربه فردی روبرو هستم. اصغر فلاح پیشه نه فقط مدافع حرم، بلکه در 8 سال دفاع مقدس نیز جزو رزمندگان اسلام بود و نشان جانبازی از آن روزگاران به یادگار داشت، تا اینکه در پایان مسیر زندگی‌اش، افتخار دفاع از حرم حضرت زینب (س) را کسب کرد. ویژگی‌های این شهید، سوژه را برای من جذاب‌تر و خاص‌تر کرد. البته همه شهدا ویژه هستند وگرنه نگاه حضرت حق شامل حالشان نمی‌شد.
نوشتن از شهیدی که از دوران نوجوانی در خط انقلاب بود
این نویسنده ادبیات پایداری درباره ویژگی‌های شهید ادامه داد: برای من نوشتن از شهیدی که از دوران نوجوانی در بسیج محله همراه خانواده‌اش، فعال بودند جذابیت داشت؛ مادرش در مسجد محل و پشت جبهه خدمت می‌کرد، مانند بافتن لیف، پختن مربا، جمع‌آوری و بسته بندی آذوقه. برادرش از بچه‌های جنگ و جبهه بوده که بخاطر جانبازی و تحمل جراحات دوران جنگ، بعدها به شهادت رسید و شهید در چنین خانواده‌ای رُشد یافت. شهید فلاح پیشه از نوجوانی در خط انقلاب بود، در عنفوان جوانی قدم به جبهه گذاشت، موقعی که در مخابرات لشکر 27 محمد رسول الله (ص)، کار خود را به صورت رسمی در جنگ شروع کرد، 18 سال بیشتر نداشت. وی تا آخرین روزهای جنگ و پذیرش قطعنامه 598، در جبهه ایستادگی کرد. این شخصیت حتی بعد از پایان جنگ، زندگی انقلابی‌اش تمام نشد بلکه افق جدیدی نیز پدیدار شد. پاسداری‌اش از ارزشها و اهداف انقلاب ادامه داشت، بطوری‌که در روزهای بعد از جنگ که بسیاری از مردم، زندگی عادی در پیش گرفته بودند، او زندگی متفاوتی را پیش گرفت و برای همه عمر انقلابی زندگی کرد. شهید فلاح‌پیشه در دوران دفاع مقدس ازدواج کرده و صاحب دو دختر و یک پسر بود، بعد از جنگ ماموریتی در زمینه کارهای مخابراتی در دوکوهه را پذیرفت. دست زن و بچه‌اش را گرفت و به دوکوهه برد و مدت مدیدی در آنجا زندگی کرد. بعد از آن کار خود را در تهران و در لشکر 27 محمد رسول الله (ص) ادامه داد تا بازنشسته‌گی. بعد از بازنشسته‌گی نیز زندگی پُرفراز و نشیبی را طی کرد و کلا خود را در خدمت جنگ و اهداف آن قرار داد. ازاین‌رو، زندگینامه شهید فلاح پیشه برایم تازگی خاصی داشت.
«همت پنج به گوشم ...» ارائه دهنده شیوه جدیدی از روایت‌گری
وی درباره سبک و سیاق نگارش کتاب توضیح داد: کارهای پژوهشی متقنی که در زمینه دفاع مقدس صورت گرفته است نشان می‌دهد که بیشتر مخاطبین بخصوص نسل‌های جدید، با سبک داستانی در زمینه دفاع مقدس بیشتر ارتباط برقرار می‌کنند. اگر بخواهیم آرمان‌های این دوران طلایی را به نسل جدید معرفی و ارزش‌های آن را بیان کنیم، عملیات‌ها و وقایع جنگ را توضيح بدهیم، بهترین سبک، شیوه داستانی می‌باشد. به همین دلیل، من نیز زندگی شهید را از دوران نوجوانی تا شهادت، کاملا به سبک داستانی نگارش کردم. نکته حائز اهمیت دیگر این بود که دو شیوه روایت‌گری در کتاب‌های حوزه مقاومت و پایداری یافتم. یک شیوه این بود که در نگارش زندگی بسیاری از فرماندهان شهید و شخصیت‌های اثرگذار دوران جنگ، قلم بسیار جدی بوده و عمدتا مسائل جنگ، جزئیات عملیات‌ها، شرایط نظامی و وضعیت آرایش نیروها محور و موضوع اصلی بوده است. معمولا در این شیوه، شخصیت مورد نظر از بُعد، مسئولیتی که در عملیات‌ها داشته تا جایی که به شهادت ختم ‌شده روایت می‌شود اما بُعد خانوادگی و زندگی خصوصی شهید پُررنگ نیست و قسمت ازدواج، زندگی با همسر، بچه‌دار شدن و ... هریک در حد بخشی کوتاه ذکر می‌شوند. یکسری دیگر از کتابهای دفاع مقدس به شکل نیمه پنهان هستند؛ در این نوع کتاب‌ها که بیشتر درباره بسیاری از فرماندهان بزرگ جنگ، بخصوص فرماندهان لشکر 27 بوده، روایت زندگی شهید از زبان همسر است. یعنی فقط زندگی خانوادگی شهید، اتفاقات و احساسات بین زن و شوهر، کشمکش‌های رفتن به جبهه، فراز و فرودهای زندگی، بچه‌دار شدن و ... از زبان یک همسر بیان می‌شود. نظر من این بود که هر دو نوع نگارش، یک ضعف عمده دارند. در هر دو نوع نگارش، فقط جنبه خاصی از زندگی شهید به نمایش گذاشته می‌شود. اما به نظر من کتابی که بتواند همه جنبه‌های شخصیتی یک فرد یعنی از بُعد زندگی خانوادگی، خصوصی و بُعد تخصصی جنگ، شورآفرینی در عملیات‌ها، حوادث خارق العاده‌ای که آفریدند، روحیات جنگی، شوخی‌ با همرزم‌ها و ... را به تصویر بکشاند، شیوه بهتر و کامل‌تری است. من سعی کردم این کتاب را به گونه‌ای نگارش نمایم که هر دو جنبه در آن دیده شود و یکی از ویژگی‌های متمایز این کتاب، با سایر کتابهای حوزه دفاع مقدس در همین است که بصورت صیغه سوم، زندگی کامل شهید را به نمایش می‌گذارد.
بیان حقایق جنگ، یک مسئولیت است
خطیب‌زاده با بیان اینکه وی مدرک دکتری رسانه و فضای مجازی دارد و هميشه با این سوال از سوی دوستان مواجه است که چرا در زمینه تخصصی خود نگارش نمی‌کند، پاسخ داد: نوشتن در زمینه ادبیات پایداری دو دلیل دارد؛ مهم‌ترین دلیل، علاقمندی شخصی‌ام است. من از سال 90 در روزنامه کیهان قلم میزدم و در کنار یادداشت‌های سیاسی و فرهنگی، گوشه چشمی هم به ادبیات پایداری و مقاومت داشتم. برخلاف تصور رایج، مبنی براینکه نوشتن در این حوزه کاملا راحت و پیش پاافتاده است و یا تصور میشود افرادی که خیلی تخصص نوشتن ندارند رو به نگارش در زمینه ادبیات پایداری می‌آورند، نوشتن در این حوزه را کاملا تخصصی می‌دانم. من علاوه بر اینکه تاکنون در رشته خودم، مقالات علمی و پژوهشی زیادی نوشته‌ام، اما شدیدا علاقمند به نوشتن در حوزه دفاع مقدس هستم زیرا معتقدم بزرگترین تحولات در زندگی شخصی‌ام توسط شهدا ایجاد شده است. با نگارش یک کتاب، مقاله و حتی تهیه یک مصاحبه، با ابعاد پنهان زندگی شهید آشنایی می‌شوم و حس خوبی بهم دست می‌دهد. در نوشتن کتاب که این لذت به حد اعلای خود می‌رسد؛ تصور کنید یکسال و نیم با پرونده یک شهید سروکار داشته، جستجو کرده و زندگی شهید را بصورت دانه‌های یک تسبیح کنار هم بچینیم، این سبب می‌شود با گوشه گوشه زندگی شهید ارتباط برقرار کرده و فکر و ذهن تسخیر موضوع شود. نوشتن درمورد شهدا بیش از آنکه برای خوانندگان، تاثیرگذار باشد در درجه اول بر خود نویسنده تاثیرش را می‌گذارد. اما دلیل دوم این است؛ سال گذشته جمعی از نویسندگان دفاع مقدس در سالروز عملیات ثامن الائمه، دیداری با مقام معظم رهبری داشتیم، ایشان اشاره کردند به جانبازان، رزمندگان و نویسندگان دفاع مقدس و جمله کلیدی را بیان کردند مبنی براینکه «اگر شما جنگ را آنگونه که اتفاق افتاده و حقیقت است تعریف نکنید و ننویسید، هستند کسانی که جنگ را آنگونه که خود میخواهند بنویسند» و این نکته بسیار مهمی است. بیان حقایق جنگ، هم برای کسانی که در زمان جنگ، در جبهه حضور داشتند و در آن حال و هوای معنوی نفس کشیده‌اند یک مسئولیت است و هم برای نویسندگانی که توانایی نوشتن دارند و باید واقعیت‌ها را بنویسند برای نسلهای بعدی. زیرا همیشه جریانهای انحرافی وجود دارند که سعی می‌کنند نه تنها حوادث دفاع مقدس، بلکه حوادث انقلاب را تحریف کنند تا مخاطبان نسلهای بعد که به رزمندگان و جانبازان دفاع مقدس دسترسی ندارند را منحرف کنند. بنابراین علاقمندم همچنان به نوشتن زندگی شهدا ادامه بدهم و پیشنهادهایی برای نگارش درخصوص زندگی شهدای مدافع حرم نیز دارم.
ویژگی اخلاقی شهید فلاح پیشه، برای نسلهای امروزی جذاب است
نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس اظهار داشت: ویژگی خاص شهید فلاح پیشه که برای نسلهای امروزی حتما جذاب خواهد بود، حُسن خلق، روی خوش و حالت پرانرژی، شاد و بشاش‌گونه شهید است. اعضای خانواده و همرزمان شهید به آن اشاره کرده‌اند و از او به بمب انرژی و شوخی یاد می‌کردند. این شهید، عضو انجمن اولیا و مربیان مدرسه دخترانش بوده و به عنوان یک جانباز برای دانش‌آموزان صحبت می‌کرده و راوی اردوی راهیان نور برای نسل جدید بود و ارتباط وی با فرزندان خود و نسل جدید بسیار زیبا بوده است. دخترانش تعریف میکردند «بقدری پدرمان با ما ارتباط صمیمی برقرار کرد که آموزه‌های دینی مانند حجاب و نماز را با خوش‌رفتاری به ما یاد داد. همیشه میگفت؛ هیچگاه از ترس من چادر نپوشید. باید خودتان به اعتقاد رسیده باشید. بسیار اهل بگو و بخند و مسافرت بود و دختران و پسران اقوام هم رابطه خوبی با ایشان داشتند. در یک سفر راهیان نور به ایشان گفته بودند؛ اگر همه رزمندگان دوران جنگ از نظر اخلاقی و روحیات مانند شما بودند ما در انتقال فرهنگ دفاع مقدس هیچ مشکلی نداشتیم.»
وی در پایان با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی شهید خاطرنشان کرد: اگر ما بخواهیم آموزه‌های دینی را به نسل جدید و یا فرزندان خودمان منتقل کنیم باید از این شهید درس بگیریم و با انرژی، شادابی و روحیه بالا با همسر و فرزندان و دوستانمان ارتباط بگیریم. یادآوری می‌کنم شهید فلاح‌پیشه در سال 94 در سوریه به شهادت رسیده و هنوز پیکرش به کشور بازنگشته است. وی در عملیاتی در سوریه تیر می‌خورد و در دست دشمن اسیر و عکس سر بریده وی در شبکه های اجتماعی توسط تکفیری‌ها به نمایش گذاشته می‌شود و فرماندهان و خانواده‌اش از این طریق متوجه شهادت وی می‌شوند. آرزو دارم هرچه زودتر در مراسم ورود پیکر شهید به کشور شرکت کنیم.
گفت‌وگو از فرزانه همتی
انتهای پیام/*